در این پژوهش طراحی و مقایسه یک مدل شبیهسازی موجودی چندسطحی، چندمحصولی در صنایع فولاد ایران ارائه میشود. مدل شبکه واگرا با چند محصول نهایی و چند محصول میانی و یک قلم محصول اولیه در نظر گرفته میشود. هدف کمینهسازی تابع هزینه با حفظ حداقل سطح سرویسدهی موردنظر برای هر تسهیل که با نرخ پرسازی سنجیده میشود. در مدل ارائهشده با داشتن یک نقطه شدنی و موضعیسازی درجه دوم تابع هدف و خطی قیود پیرامون آن نقطه و استفاده از الگوریتم ژنتیک در رسیدن به نقطهی بهینه موضعی کوشیده شده است. ازآنجاکه برآوردهای نقطهای تابع هدف و نرخهای پرسازی به کمک شبیهسازی انجام میگیرد از آزمون فرضهای آمــاری برای بررسی شدنی و بهبود جوابها استفاده میشود. پس از اعتبار سنجی، مدل بااستفاده از اطلاعات شرکت فولاد مبارکه در یک شبکه سهسطحی اجرا میشود. با توجه به این نکته که موضعیسازی خطی حالت خاصی از موضعیسازی درجه دوم است؛ ازاینرو با اطمینان بیشتری میتوان انتظار داشت نقطه بهدستآمده از این مدل، بهتر از حالت موضعیسازی خطی باشد.